Powięź w treningu fizycznym

Ludzkie ciało to fenomen w którym największym narządem komunikacji jest powięź. To właśnie w powięzi zachowują się i magazynują wszystkie błędy będące rezultatem nieprawidłowych nawyków używania ciała, żywienia, dysfunkcji, urazów i chorób, a także problemów emocjonalnych oraz wypartych przeżyć traumatycznych.  Jest w pewnym sensie przechowalnią wzorców przewlekłych problemów. Jej przebudowa jest powolna, jednak zaistniałe zmiany są bardzo trwałe.

Powieź jest bardzo ważną strukturą do pracy trenera, ponieważ dzięki tej sieci przywracamy naturalny, swobodny ruch w danym obszarze ciała, wpływając ruchem oraz naciskiem na ślizg.  Należy pamiętać, iż zmieniając strukturę powięzi musimy przejść przez okres dyskomfortu, bólu i przebudowy.

Terapie powięziowe zawierają w sobie elementy rozciągania tkanek, które różnie reagują na różnego rodzaju formy stretchingu w zależności od ich spoistości oraz składu. Dobry poziom wytrenowania powięzi, widoczny jest optymalną elastycznością i odpornością. Stwarza lepsze warunki do jej funkcjonowania, a jednocześnie w dużym stopniu zapobiega urazom. Celem treningu powięziowego jest równomierne uruchamianie powięzi (rozciąganie i napinanie) stymulując elastyczność i sprężystość.

Wzorzec dynamicznego aktywowania mięśnia zapewnia bardziej wszechstronne pobudzenie tkanki powięziowej. Uzyskujemy to poprzez aktywację mięśnia w pozycji jego wydłużenia używając do tego niewielkiej lub średniej siły. Miękkie, elastyczne sprężynowania można również wykorzystać w tym celu w końcowym zakresie dostępnej ruchomości. Treningi ukierunkowane na powięź mają bardzo duże znaczenie dla sportowców oraz osób aktywnych fizycznie.

Trening powięzi musi być konsekwentny. Wystarczy dziennie kilkanaście minut dla kilku odpowiednich ćwiczeń, a szersze sesje 2 – 3 razy w tygodniu. Takie podejście wystarcza do przebudowania kolagenu. Jednocześnie należy pamiętać, że trening powięzi nie może zastąpić pracy nad siłą mięśniową, treningu układu sercowo – naczyniowego oraz ćwiczeń koordynacyjnych.

Ostatecznym pożytkiem płynącym z funkcjonalnego rozwoju ciała jest jego pełna sprawność fizyczna. Sprawność pozwalająca wyrazić nam siebie w sposób radosny na każdym poziomie życiowej aktywności, nie tylko sportowej.