Kręgosłup – filar ruchu

Schorzenia kręgosłupa dotyczą bardzo dużej liczby populacji i osiągnęły rozmiar epidemii. Najważniejszymi czynnikami sprzyjającymi narastaniu problemu są: przewaga siedzącego trybu życia, urazy podczas treningów sportowych, nadwaga, nadmierne i niekontrolowane przeciążenia kręgosłupa w życiu codziennym oraz naturalne starzenie się.

Prawidłowo wykształcony kręgosłup posiada fizjologiczne krzywizny, które pozwalają na jego optymalne funkcjonowanie. W odcinku szyjnym występuje lordoza, czyli łukowate wygięcie kręgosłupa do przodu. Kręgi piersiowe tworzą kifozę piersiową – łukowate wygięcie ku tyłowi. W odcinku lędźwiowym występuje lordoza lędźwiowa. Ostatnią krzywiznę tworzy kość krzyżowa – kifoza krzyżowa.

Poszczególne kręgi są w kręgosłupie od siebie oddalone za pomocą dysków. Dzięki temu cały kręgosłup może się wyginać i skręcać, nie uszkadzając przy tym kręgów. Dyski stanowią główny punkt podparcia całej kolumny kręgosłupa i mają za zadanie przenosić około 90% obciążeń i nacisków jaki nakładane są na kręgosłup. Kręgosłup podparty jest jeszcze w stawach międzykręgowych gdzie kręgi prawie się ze sobą stykają, jednak minimalna, bezpieczna między nimi odległość jest utrzymywana właśnie dzięki odpowiedniej grubości dysków.

Na przyspieszone uszkodzenia kręgosłupa wynikające z jego nadmiernych przeciążeń dodatkowo nakłada się jego naturalne zużycie. Jednym z objawów jest proces dehydratacji – odwodnienia dysków. Dyski mają ok. 80% wody. W miarę upływu lat, systematycznie spada ona także w dyskach. Ma to bardzo zły wpływ na stawy międzykręgowe. Zbliżenie kręgów skutkuje tym, że w stawach międzykręgowych nie ma już bezpiecznej odległości lecz następuje wzajemne naciskanie powierzchni stawowych. W wyniku tego pojawia się najpierw przekrwienie, niedotlenienie i brak odżywiania, a następnie pojawiają się zmiany zwyrodnieniowe i ból.

Nieprawidłowe wzorce pracy mięśni i idące za tym patologiczne napięcie lub zmniejszenie napięcia doprowadzają do zmian ustawień struktur aparatu ruchowego ciała czyli wady postawy. Powstawanie wad postawy związane jest z zaburzeniami mięśniowymi w obrębie miednicy, kręgosłupa, szyi, kolan, bioder i stóp. Pojęcia hiperlordozy/dyslordozy lędźwiowej czy hiperkifozy/dyskifozy piersiowej daje obraz wad postawy takich jak plecy płaskie, okrągłe, wklęsłe czy wklęsło – okrągłe. Osobną grupą patologii w obrębie kręgosłupa są skoliozy, które powodują nieprawidłowe ustawienia w obrębie miednicy, barków, żeber czy klatki piersiowej.

Wszystkie mikro urazy kręgosłupa utrudniają osiągnięcie celów które sobie zakładamy w życiu codziennym lub sporcie. Ból pleców sprawia, że pochylanie się, wstawanie czy nawet oddychanie staje się bardzo uciążliwe. Wielu z nas ma problemy z kręgosłupem, ponieważ nie stosuje odpowiednich ćwiczeń lub swój codzienny trening wykonuje w niewłaściwy sposób.

Pamiętaj – jeśli trenujesz, upewnij się, że robisz to poprawnie.

 

Podstawy dzięki którym będziesz w stanie zadbać o swój kręgosłup:

  • profilaktyka – znajomość zasad prawidłowego funkcjonowania w czasie wykonywania codziennych czynności,
  • ćwiczenia funkcjonalne – ruch, który jest połączeniem profilaktyki z leczeniem.

Zasady w życiu codziennym:

  1. Prawidłowa postawa stojąca i siedząca.
  2. Aktywność fizyczna.
  3. Właściwe podnoszenie, pchanie, przyciąganie, skręcanie się.
  4. Odpowiednia pozycja podczas snu.
  5. Utrzymanie odpowiedniej wagi ciała i zbilansowane odżywianie.

Zasady w czasie treningu:

  1. Utrzymanie właściwej pozycji w czasie ćwiczeń.
  2. Unikanie maksymalnych ciężarów w treningu siłowym.
  3. Timing mięśniowy.
  4. Bardzo mocne zaangażowanie mięśni CORE.
  5. Mobilizacja, stabilizacja, strechting i automasaż.

 

W czasie moich treningów ukierunkowanych na zdrowy kręgosłup, każdy trenujący otrzymuje dokładny instruktaż, którego przestrzeganie gwarantuje odpowiednią eksploatacje kręgosłupa. Obejmuje on zachowanie i ułożenie ciała w różnych sytuacjach w jakich się znajdujemy w czasie wykonywania czynności codziennych (domowych), podczas uprawiania sportu, w pracy lub podczas odpoczynku.