Programując skuteczny plan treningowy dla podopiecznych, powinniśmy spojrzeć na klienta jak na ciąg wzajemnie oddziałujących na siebie czynników. Należy zrozumieć wiele zależności, aby zdiagnozować, a następnie wyeliminować słabe ogniwo, ograniczające efektywność pracy treningowej.
Musimy mieć świadomość, iż zaburzenia w jednym obszarze, mogą prowadzić do zmian, często w odległych częściach ciała. Np. ograniczenie zgięcia grzbietowego w stawie skokowym wpływać będzie na niską rozciągliwość mięśni tylnej taśmy oraz na stabilizację stopy. Brak mobilności z tym stawie rzutuje na staw kolanowy, który staje się mało stabilny. W wyniku tych zaburzeń dochodzi do osłabienia mięśnia pośladkowego średniego. Idąc dalej, poprzez powieź piersiowo lędźwiową i najszerszy grzbietu dochodzi do zaburzyć pracy kończyny górnej w stawie ramiennym.
W wyniku połączeń powięziowo – mięśniowych w organizmie, zaburzenie zgięcia grzbietowego stopy wpłynąć może na ograniczenie zakresu ruchu w zupełnie innym obszarze.
Przestrzegając strategii identyfikacji słabego ogniwa, trener jest w stanie zaprogramować pracę treningową klienta w taki sposób, aby wydobyć z ciała największy możliwy potencjał sprawności fizycznej.
Mobilność i stabilność stawów, progresja intensywności obciążeń oraz edukacja motoryczna każdego wzorca ruchowego jest podstawą do maksymalizacji efektów treningowych przy jednoczesnym minimalizowaniu ryzyka wystąpienia urazów i przeciążeń.
Tylko takie podejście do programowania naszego treningu gwarantuje nam zdrowe i sprawne oraz atletycznie zbudowane ciało na lata.